หน้าเว็บ

วันพุธที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

ลัดดา ใครทำชีวิตเธอพัง


เขียนจากเรื่องจริง ของเด็กผู้หญิงที่น่าสงสารที่ชีวิตของเธอผจญกับความทุกข์แสนสาหัสจนตลอดชีวิตของเธอ

            เรื่องเกิดขึ้น ณ วันนั้น   วันที่ลัดดาจำมันได้อย่างแม่นยำ ลัดดา เด็กสาว อายุ 6 ขวบ อาศัยอยู่กับพ่อ แม่ และมีน้องสาว อายุประมาณ 2 ขวบอยู่อีก 1 คนชื่อ ดาริน พ่อและแม่ของเธอทะเลาะกันอย่างรุนแรง จนกระทั่งแม่ทนไม่ไหว   เก็บเสื้อผ้าหนีออกจากบ้านไป     ลัดดาเสียใจเฝ้าแต่ร้องไห้ ที่แม่จากไป แต่เธอไม่สามารถหยุดยั้งได้ แม่จากไปแล้ว นับแต่วันนั้นพ่อไม่เคยสนใจใยดีเธอกับน้องสาวอีก วันๆเอาแต่กินเหล้า แล้วก็ไปลงเรือหาปลา   ทำอย่างนี้จนกระทั่งเวลาผ่านไป 1 สัปดาห์   พ่อเริ่มรู้สึกว่าไม่สามารถเลี้ยงดูลูกทั้งสองต่อไปได้ จึงได้พา ลัดดาและดารินไปฝากไว้ให้พี่สาวเลี้ยง   โดยพ่อพาลัดดาไปให้ ป้าฤทัย และพาดารินไปให้  ป้าฤดีเลี้ยง    แล้วพ่อก็กลับมาอยู่บ้านเช่นเดิม     
            ที่บ้านของป้าฤทัย     ลัดดาต้องทำงานบ้านทุกอย่างที่ป้าสั่ง   ไม่ว่าจะเป็นกวาดบ้าน ล้างจาน ถูบ้าน กรอกน้ำ   หรือแม้แต่ช่วยป้าฤทัยทำกับข้าว   เพราะป้าเห็นว่าเธอโตพอที่จะทำงานบ้านดังกล่าวได้แล้ว แต่ลัดดาไม่ได้มีความสุขเลยตั้งแต่จากพ่อมา เธอคิดถึงพ่อ คิดถึงแม่ พ่อไม่น่าทำแบบนี้กับเธอเลย เธอครุ่นคิด แต่เธอก็ไม่รู้จะทำเช่นไร   ลัดดาไม่ได้ไปโรงเรียนมา 1 สัปดาห์เต็มแล้ว   เพราะไม่มีใครไปส่งลัดดา ที่โรงเรียนวัดใกล้บ้านของพ่ออีกเนื่องจากต้องออกจากบ้านของป้าฤทัยไปไกล  ส่วนที่บ้านของป้าฤดีนั้นดารินน้องสาวของเธอยังเล็กเกินกว่าที่จะช่วยงานป้าฤดีได้ ป้าฤดีเองก็ต้องออกไปทำงานทั้งวัน กว่าจะกลับมาก็เย็นค่ำ อีกทั้งยังต้องกระเตงเอาหลานสาวที่น้องชายฝากมาเลี้ยงติดสอยห้อยตามไปด้วยตลอด  นอกจากจะเหนื่อยที่ต้องทำงานแล้วป้าฤดียังต้องมาเลี้ยงหลานสาวอีก ป้าฤดีจึงคิดว่าน่าจะไปเปลี่ยนกับ ป้าฤทัยเอาลัดดามาเลี้ยงแทน   คิดดังนั้น    วันรุ่งขึ้นป้าฤดี จึงพาดารินมาที่บ้านของป้าฤทัย วันนั้นป้าฤทัยไม่อยู่บ้าน อยู่เพียงแต่สามีของเธอ  ป้าฤดีจึงได้พาดารินมาเปลี่ยนให้และพาลัดดาไปเลี้ยงแทน  ลัดดารู้สึกดีอกดีใจที่ได้ออกจากบ้านป้าฤทัยเสียที เธอเบื่อที่ต้องทำงานบ้านทุกวัน ไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนต่อไหน แต่พอมาอยู่กับป้าฤดี เธอต้องออกไปทำงานกับป้าฤดีได้นั่งรถยนต์ เที่ยวไปกับป้า เธอรู้สึกสนุกที่ไม่ต้องอยู่กับบ้านทุกวันจึงไปด้วยแต่โดยดี มิหนำซ้ำป้าฤดียังพาเธอไปโรงเรียนด้วยทุกวันที่โรงเรียนวัดใกล้บ้านของพ่อนั่นเอง  ลัดดาคิดว่าชีวิตนี้คงจะมีความสุขแล้ว   แต่ทว่า! อะไรกันเกิดขึ้นกับเธอ  

อะไรที่ทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนแปลงไป  แล้วมันเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร โปรดติดตามต่อไปค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ผู้ติดตาม