ความเดิมตอนที่แล้ว
ชีวิตของลัดดาที่เธอคาดหวังไว้นั้น ดูจะมีความสุขดีจนกระทั่งมี
อะไรเข้ามาทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนแปลง
ผ่านมาเป็นเวลากว่า 4 ปี
ที่ลัดดาย้ายมาอยู่กับป้าฤดี เธอรู้สึกมีความสุขดีและคิดว่าชีวิตของเธอจะต้องเจอแต่สิ่งที่ดีๆ
เธออยากเรียนต่อสูงๆ และหางานทำ หาเงินมาเลี้ยงพ่อและน้องของเธอ แต่ในทุกๆวัน
เธอก็ยังอดคิดถึงพ่อและแม่ไม่ได้
เวลาเลิกเรียนของทุกวันเธอมักจะแวะไปหาพ่อของเธอก่อนกลับไปบ้านป้าทุกครั้ง แต่แล้ววันหนึ่งที่พ่อของเธอรอจนดึก
ไม่เห็นเธอมาหาเหมือนทุกวัน
พ่อจึงโทรไปหาป้าฤดีถึงรู้ว่าเธอหายตัวไป
วันรุ่งขึ้นพ่อของลัดดาจึงไปที่โรงเรียนของเธอ เพื่อถามจากครูประจำชั้นและเพื่อนๆ
ถึงการหายตัวไปของเธอในครั้งนั้น
ถึงได้ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นในวันที่เธอหายตัวไป ครูประจำชั้นของเธอเล่าว่า มีผู้หญิงคนหนึ่ง ผิวขาว รูปร่างไม่สูงนัก
ผมยาว และผู้ชายอีกคนหนึ่งอายุค่อนข้างมาก
ผมหงอกเป็นหย่อมๆ ผิวสีดำแดง รูปร่างผอมสูงขับรถเข้ามาในโรงเรียนและขอพบเธอ โดยผู้หญิงคนนั้นได้พูดคุยกับลัดดาเป็นเวลานานกว่าครึ่งชั่วโมง จึงพาตัวลัดดาไป และแจ้งว่าเธอคือผู้ปกครองของลัดดา
มาพาตัวลัดดากลับไปเยี่ยมญาติที่ป่วยหนักที่ต่างจังหวัด ครูประจำชั้นของลัดดาจึงปล่อยไป
จากคำบอกเล่าของครูประจำชั้นของลัดดา
ผู้เป็นพ่อจึงกลับไป ที่บ้าน เอาแต่กินเหล้า
และไม่พูดไม่จากับใครอีกเลย
ผู้หญิงคนนั้นก็คือแม่ของลัดดานั่นเอง เธอรู้สึกดีใจเป็นที่สุดที่แม่ที่จากเธอไปเป็นแรมปี กลับมาหาเธอ
เธอคิดถึงแม่และคิดว่าแม่ก็คงคิดถึงเธอเช่นกัน เธอชวนแม่ไปหาพ่อ
แต่แม่ของเธอปฏิเสธและดูท่าทางรีบร้อน แม่บอกเธอว่าจะมาพาเธอไปอยู่ด้วยกัน
ไปเรียนต่อสูงๆ ไปหางานทำดีๆ
ที่ทำงานของแม่อยู่ในแหล่งนิคมอุตสาหกรรม
เราจะได้ไปอยู่ด้วยกันไม่ต้องแยกจากกันอีก
ลัดดาดีใจมากที่จะได้ไปอยู่กับแม่ ได้ไปเรียนต่อโรงเรียนดีๆ เธอบอกกับแม่ว่า เธออยากให้ดารินไปอยู่ด้วย แต่แม่ของเธอปฏิเสธและบอกเธอว่า
เดี๋ยวเราไปกันก่อนแล้วค่อยมารับดารินวันหลัง ลัดดาเชื่อฟังรีบเก็บกระเป๋านักเรียนและขึ้นรถไปพร้อมกับแม่ของเธอทันที
ใคร! จะรู้ว่าในวันนั้นเธอจะตัดสินใจเองหรือถูกบังคับ
ใคร! จะรู้ว่าในวันนั้นเธอไปพร้อมกับความสุขหรือเปล่า
แล้วใคร! จะรู้ว่าในวันนั้นเธอจากไปและจะไม่มีวันหวนกลับมา
เธอจากไปอยู่อย่างไร มีความสุขดีหรือเปล่า เกิดอะไรกันกับที่ที่เธอไป
รอติดตามอ่านตอนต่อไปนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น